SÆÐI

n.

1) seed (fœra niðr s.);

2) in pl., crops on the field.

* * *

n. [sáð], seed; sálds sæði niðr fært, D. I. i. 476; sá sínu sæði, Barl. 18; rótfesta sæði sitt í hjarta sínu, 5.

2. metaph. seed, offspring, freq. in eccl. usage, kvinnunnar sæði, Abrahams sæði, Bible.

3. plur. crops; þar lét hann hafa sæði ok kallaði at Ökrum, Eg. 136; sláttur ok. sæði, Bjarn. 22; í sæðum Philistinorum, Stj. 413; árferð tók at versna ok sæði manna tóku at bregðask, … eptir um várit fengusk lítil sæði, því at engi gat frækorn at kaupa, Ó. H. 113; þetta var þann tíma, er sæði manna vóru eigi tekin til ávaxtar … er hann gengr sinn veg nær sæðum (fields) nökkurum, Mar.